Een fonetische articulatiestoornis betreft een stoornis waarbij spraakklanken niet of verkeerd uitgesproken worden. Enkele veel voorkomende voorbeelden:
- Lispelen: het foutief uitspreken van de s-klanken
- Het niet kunnen uitspreken van de klank /r/
We spreken van een fonologische articulatiestoornis wanneer kinderen systematisch een klank vereenvoudigen, terwijl deze wel correct kan uitgesproken worden. Enkele voorbeelden:
- weglaten van begin- of eindklanken (vb. kroket wordt koket, stop wordt top)
- het vervangen van klanken (vb. luisteren wordt juisteren, helpen wordt sjelpen)
Tot op een bepaalde leeftijd zijn deze processen normaal, maar naarmate het kind ouder wordt moeten deze processen afnemen.
